Obcy kontra Predator (książka)

Obcy kontra Predator (książka)
Oryginalny tytuł	Alien vs. Predator
Autor	Marc Cerasini
Gatunek:	horror, science fiction
Kraj wydania	USA
Język	angielski
Wydawca	HarperCollins
Data wydania	1 lipca 2004

Obcy kontra Predator - nowelizacja filmu o tym samym tytule, napisana przez Marca Cerasiniego i wydana przez HarperCollins. Zawiera kolorowe strony ze zdjęciami z planu.

Różnice względem filmu

Jedną z największych różnic jest kilka dodatkowych postaci (Olga Arenas, Funan Łowca, kapitan Leighton czy Sven Nyberg). Ponadto książka nie przejmuje się cenzurą przemocy, utrzymując "krwistość" na poziomie oryginalnych serii. Pozostałe różnice to:

• Książka rozpoczyna się w północnej Kambodży, 2000 lat p.n.e., od Funana i trzech jego przyjaciół śledzących dziką świnię blisko zakazanej świętej piramidy. Zanim jednak świnia ginie, pojawiają się Obcy i zabijają kolegów Funana; ten przeżywa i jest świadkiem walki pomiędzy jednym z Obcych a świeżo przybyłym Predatorem. Scena znajdowała się w scenariuszu, jednak ją wycięto przez okresem zdjęciowym.
• Ostatnie dni bazy wielorybniczej na wyspie Bouveta w październiku 1904 nie są tak streszczone, jak w rozszerzonej wersji filmu. Wielorybnicy widzą dziwne światła na horyzoncie i postanawiają to sprawdzić. Odkrywają kapsułę zrzutową wbitą w lód i zabierają ją do bazy. Później z kapsuły wychodzi Yautja, który zaczyna mordować mieszkańców bazy, zabierając ich czaszki jako trofea, aż pozostawia przy życiu jedną osobę. Los ocaleńca jest odrobinę inny, niż w filmie; gdy kręci się po zrujnowanym obozie, natrafia na Obcego, a tego zabija Predator. W filmie jako pierwszy zostaje wypatrzony zakamuflowany Predator, Obcy atakuje później.
• W filmie stacja badawcza, która odebrała sygnał z satelity, znajduje się w Silver Leaf w Nebrasce; w książce lokacja to pustkowia Nowego Meksyku.
• Scena w stacji badawczej została rozszerzona – jeden z techników kłóci się z kolegą, który informuje go o udanym przesunięciu starego satelity z kursu nowszego. Pierwszy technik wraca do swojego biurka i zdalnie przekierowuje satelitę na nową trajektorię.
• Alex Woods wspina się na zamarznięty wodospad Khumbu, który jest prawdziwym istniejącym wodospadem, w przeciwieństwie do filmowego Lho La (która jest przełęczą).
• Helikopter, którym Max Stafford lata podczas rekrutacji drużyny, to Bell 212. W filmie to Eurocopter AS350.
• Scena wykopaliskowa Sebastiana De Rosy w Meksyku jest rozszerzona. Przed znalezieniem kapsla Sebastian poznaje Olgę Arenas i dyskutuje z nią o zezwoleniu na dalsze kopanie, bo dotychczas nic nie znaleziono. Zostaje ujawnionych trochę informacji o Sebastianie – jego teorie o kontaktach między starożytnymi kulturami, za co wykluczyła go społeczność naukowców.
• Kapsel znaleziono na dnie wykopu, a nie w podziemnej komorze, jak w filmie.
• Greame Miller jest Amerykaninem i nosi bardzo grube okulary.
• Dodano krótką scenę zapoznania się z kapitanem lodołamacza Piper Maru na mostku tegoż. Po wyłączeniu silnika helikoptera Alex ratuje walizkę Millera przed wylądowaniem za burtą.
• Alex zauważa u Sebastiana wisiorek z kapslem jeszcze na lodołamaczu, przed instrukcjami od Weylanda. W filmie ma to miejsce sporo później, podczas przeprawy sno-catami ku bazie wielorybniczej.
• W książce człowiek nazwiskiem Connors należy do ekipy wiertniczej Quinna, w filmie zaś jest jednym z najemników Stafforda.
• Książkowy Charles Bishop Weyland to kompletnie inna osoba – jest wyraźnie młodszy, niż sześćdziesiąt lat, wszędzie nosi ze sobą kij do golfa traktowany czasem jako laska, i jest bardziej arogancki i samolubny.
• Przed spotkaniem z Weylandem Alex i Sebastian oglądają swoje kabiny.\
• Gdy Alex konfrontuje się z Weylandem w jego biurze, Weyland pyta ją, czy zostaje na obiedzie i powierza dowodzenie ekspedycją. To prowadzi do sceny, podczas której wszyscy poza Weylandem i Staffordem jedzą posiłek w mesie. Okazuje się, że Alex i Quinn znają się – Quinn szukał kiedyś ropy na Alasce, w czym skutecznie przeszkodziła mu Alex. Scena kończy się, gdy Alex zabiera Millera, Sebastiana i jeszcze jednego człowieka na oglądanie zorzy południowej, jak w filmie.
• Gdy Statek-Matka parkuje przy Księżycu, jego załoga wybudza się z hibernacji, którą przechodziła nago w kapsułach pełnych lepkiego płynu. Scena znajdowała się w scenariuszu, jednak ją wycięto.
• W filmie statek Predatorów wypala tunel w lodzie przy pomocy lasera. W książce nie ujawniono, jak powstała dziura.
• Procedury bezpieczeństwa Alex mają miejsce na pokładzie Piper Maru, a nie w ładowni. Scena jest też dłuższa – Alex prezentuje ekipie sprzęt, którego będą musieli używać. Na koniec Miller prawie wypada za burtę, gdy Piper Maru rozłamuje lód, i Alex musi go ratować.
• W książce jest pięciu młodzików, a nie trzech. To pozostałość po jednym z wczesnych szkiców scenariusza.
• Zbroje Yautja są opisywane jako coś w stylu skafandrów, co prawdopodobnie miało zapewniać wewnątrz nich podobne warunki atmosferyczne jak na rodzimej planecie. Może to też wyjaśniać, jakim cudem ciepłolubny gatunek daje sobie radę na najzimniejszym obszarze Ziemi.
• Młodzi Yautja mają na statku działka plazmowe, jednak ich nie zabierają. Komentarze filmowe próbują to wyjaśnić tym, że to dorastające osobniki, które nie mogą korzystać z tak śmiercionośnej broni, dopóki nie udowodnią w Krwawym Rytuale, że są godni. Zanim schodzą na Ziemię, piątka młodych klęka przez wielką płaskorzeźbą przedstawiającą prawdopodobnie jedno z ichnich bóstw.  
• Gdy Millera w bazie wielorybniczej straszy pingwin, krzyczy: „Wyłaź stamtąd, albo będziesz nosił własny tyłek jako czapkę!”, naśladując przy tym Verheidena (nieco wcześniej Miller nabałaganił w sno-cacie, za co Verheiden go obsobaczył).
• Po odkryciu tunelu w lodzie to nie Alex wrzuca doń flarę, tylko ktoś inny. Dyskusja jest dłuższa, min.: Quinn wyjaśnia, jak bardzo zaawansowana musiała być technologia, która wykonała odwiert, i że ludzie jeszcze nie dotarli do tego etapu. Sfilmowano to, ale wycięto przy ostatecznym montażu.
• W trakcie zwiedzania bazy wielorybniczej Alex przyłapuje Millera bez czapki i straszy go, że uszy mu odpadną od mrozu. Sfilmowano to, ale wycięto przy ostatecznym montażu.
• Piper Maru otrzymuje ostrzeżenie od amerykańskiej Marynarki o nadciągającym w ich kierunku pogorszeniu pogody. Załoga informuje o tym przez radio Quinna, który przekazuje dalej do Stafforda, gdy ekipa już schodzi w dół tunelu.
• Chwilę później Piper Maru wykrywa na radarze statek Yautja. Gdy ten przelatuje, fala dźwiękowa uszkadza szyby i silniki, a wielu załogantów wypada za burtę. Kapitan statku próbuje ostrzec ludzi w bazie wielorybniczej, ale uniemożliwia mu to burza.
• To, co znajdują badacze, jest opisywane jako nie jedna, ale cały kompleks piramid, z czego większość jest albo spalona, albo zamrożona.
• W książce Verhaiden następuje na płytkę, która uruchamia wybudzanie Królowej; w filmie robi to Connors.
• Królowa, zamiast w kajdanach, uwięziona jest w czymś jakby maszynie, podłączona do masy przewodów, którymi płynie substancja usypiająca; już po pobudce, zawartość przewodów zmienia się na środki odżywcze, które jednocześnie paraliżują kończyny Królowej.
• Nie wszystkie jaja zawierają twarzołapy; te puste są niszczone.
• W trakcie drogi do piramidy Alex zostawia „dróżkę z okruszków” w postaci lampek, żeby łatwiej było wrócić.
• Komnata ofiarna zawiera setki ludzkich kości upchniętych po kątach.
• Podczas patrolowania bazy Quinn odkrywa karabiny u najemników. Gdy przypomina im, że zabieranie broni palnej na Antarktydę jest nielegalne, najemnicy każą mu spadać.
• W filmie najemnicy używają karabinków szturmowych G36C, w książce zaś półautomatów MP5.
• Po wyjściu z komnaty ofiarnej Alex zauważa lodowe nacieki w dziwnym kolorze; Miller przy pomocy analizy spektralnej ustala, że to zamarznięty płyn hydrauliczny.
• Na powierzchni Quinn znowu pyta jednego z najemników, Klausa, po co im tyle broni. Ten twierdzi, że to dla ochrony znalezisk przed innymi ekspedycjami (w domyśle prawdopodobnie przed Yutani Corp). Planowano sfilmować tę scenę, ale zrezygnowano.
• Człowiek imieniem Boris umiera inaczej, niż w filmie – zamiast rzucić nim przez całe pomieszczenie, aż złamie kark, Yautja odcina mu obie ręce i podcina gardło. To odniesienie do oryginalnego Predatora, gdzie odcięta ręka Dillona w dalszym ciągu naciskała na spust karabinu.
• Pierwszym odkrytym przez Quinna ciałem jest Klaus, właśnie skórowany i dekapitowany przez Predatorów.
• Wydarzenia z piramidy występują na przemian z tymi z pokładu Piper Maru, gdzie załoga próbuje jednocześnie radzić sobie z kiepską pogodą i skutkami fali uderzeniowej, co wyjaśnia, czemu nikt nie przybył na pomoc badaczom.
• Książkowy pojemnik zawierający działka plazmowe ma kształt pocisku i jest metalowy, żeby było jasne, że to technologia Predatorów. Mechanizm otwierający też jest inny – zamiast z tarcz bazujących na kalendarzu Azteków, składa się z serii kółek świecących od dotyku, z których podobna mieści się na pobliskiej ścianie. Pojemnik otwiera się, gdy Sebastian ustawia na mechanizmie i ścianie gwiazdozbiór Oriona.
• Zanim piramida przestawia się po raz pierwszy, grupa od pojemnika na działka odkrywa bezdenną jaskinię i stwierdza, że ludzie na pewno tego nie zbudowali.
• Nie ma sceny „narodzin” rozrywaczy z grupy w komnacie ofiarnej.
• Zamiast z shurikenów, Predatorzy korzystają z mądrych dysków.
• Porwanie Connorsa przez ksenomorfy nie jest jednoznacznie ukazane; po jego oddzieleniu od reszty Miller i Verheiden słyszą tylko, jak woła o pomoc, podczas gdy oni próbują wydostać się z labiryntu. W filmie Connors zostaje złapany, gdy tamci dwaj już opuszczają pułapkę.
• Przed oddzieleniem od Millera Verheiden znajduje wylinkę Obcego.
• Walka pomiędzy Gridem a Celticiem jest krótsza, ale brutalniejsza, i ma inne zakończenie – gdy Grid uwalnia się z sieci, atakuje Celtica otwarcie, a Celtic wyraźnie akceptuje swój los i daje się zabić.
• Weyland też umiera inaczej – podpalony przez niego Scar ryczy z bólu, łapie Weylanda i wpycha go w ogień, co doprowadza do eksplozji inhalatora (Scar to przeżywa), a nie dźga ostrzami nadgarstkowymi jak w filmie. 
• Scar oznacza się palcem zabitej Robotnicy, nie twarzołapa, a po operacji masakruje wroga i zabiera na trofeum jego wewnętrzną szczękę. Atak następnego twarzołapa nie zostaje wspomniany.
• Podczas dyskusji o poprzednich wizytach Yautja na Ziemi Alex wspomina o niewyjaśnionej eksplozji z 1979 roku, na wyspie Bouveta właśnie, i sugeruje, że to mogła być sprawka Predatorów. To wydarzenie jest inspirowane prawdziwym (the Vela Incident), tylko że tamto miało miejsce na Wyspie Księcia Edwarda; sugeruje się, że za Vela Incident odpowiadały próby atomowe RPA lub Izraela.
• Dwóch nadprogramowych Predatorów ginie, szukając ukradzionej przez ludzi broni. Pierwszy zostaje nadziany na ogon Obcego, podciągnięty pod sufit i rozerwany na strzępy. Drugi krótko stawia opór, wdając się w walkę – przecina nawet Mądrym Dyskiem próbującego go ogłuszyć facehuggera na pół, jak Scar – ale w końcu zostaje powalony i ma poważnie uszkodzone nogi. Ksenomorfy rozbrajają go i obezwładniają, a Grid przytrzymuje mu głowę, kiedy inny twarzołap nadciąga…
• Grid jest określany jako „Obcy-alfa”, a ponadto większy od reszty watahy.
• Po rozstrzelaniu twarzołapa Miller krzyczy „Punkt dla Beakersów!”. Sfilmowano to, ale wycięto.
• I Alex, i Sebastian nie dają rady przeskoczyć przepaści, więc oboje zawisają na rękach. Na dodatek muszą opędzać się od trzech twarzołapów.
• Po porwaniu Sebastiana jego wisiorek z kapsla spada w przepaść.
• Podczas gdy Alex walczy ze swoim pierwszym Obcym, Grid tłucze się wręcz ze Scarem, co kończy się pogrzebaniem Grida pod gruzami. Kilku pobratymców próbuje go odkopać, ale Scar odpędza ich testami nowego działka plazmowego.
• Scar może manipulować zmianami piramidy, używając ostrzy nadgarstkowych jako klucza, czym powstrzymuje kontratak odgrzebanego Grida i jego sfory.
• Podczas sekcji zabitego przez Alex Obcego Scar „uruchamia” ramię trupa, strasząc kobietę, co ona odbiera jako żart. Podobna scena miała się znaleźć w filmie, tylko zamiast ramienia, porusza się wewnętrzna szczęka.
• Scar porozumiewa się z Alex za pomocą nagrań jej głosu.
• Alex ma nie tylko dzidę i tarczę, ale całą zbroję z zewnętrznego pancerza ksenomorfa. Scar też wymienia kilka elementów uzbrojenia uszkodzonych przez żrącą krew.
• Alex i Scar wracają do tunelu po „dróżce z okruszków” zostawionej wcześniej przez Alex.
• Podczas ucieczki na dwójkę protagonistów spada zainfekowany nadprogramowy Yautja. Gdy jego „lokator” się wykluwa, Scar zabija obu działkiem plazmowym.
• Grid atakuje Scara u podnóża tunelu wraz z innym Obcym, który kończy bez głowy.
• Już na powierzchni Scar dostrzega ścigającą ich Królową z resztą potomstwa i Gridem na jej grzbiecie. Temu ostatniemu udaje się wyskoczyć z tunelu tuż przed detonacją sekwencji samozniszczenia, ale fala uderzeniowa rozrywa go na strzępy. W filmie umiera podobnie, tylko w podziemiach.
• Rytualny znak Alex zostaje jej wypalony na czole, a nie policzku. To odniesienie do oryginalnej serii komiksów Aliens vs. Predator, gdzie Machiko Noguchi zostaje tak uhonorowana. Na potrzeby filmu symbol zmieniono na stylizowany łeb ksenomorfa.
• Po upadku z klifu młyn nie łamie lodu od razu, co daje Królowej szansę na zaatakowanie Alex. Zanim jednak bestia zadaje ostateczny cios, lód pęka i młyn ciągnie Królową w toń oceanu.